Van 50 naar 75 of 100?

Gisterenavond kwam ons voorbereidingsteam met Claire samen in de Kapel. Kudos voor Claire overigens, die lange dagen en avonden klopt in Schaarbeek en Mechelen om voorbereidingsteams te inspireren met haar jeugdig enthousiasme. De kapel was fantastisch voorbereid voor het Taizé-gebed door onze organist Geert (heel veel dank), die zowaar Taizé-liederenbundels in elkaar had gestoken en vermenigvuldigd en daarnaast een heuse vergadertafel annex snack-buffet had voorzien voor de hongerigen.

De gebedsviering (voorbereid door Gust en Machteld) verliep volledig in de geest van Taizé, met een prominente plaats voor gezang, stilte en bezinning bij kaarslicht. Centraal voor het altaar stond het kruis van de Kapel (een kopie van het originele Taizé-kruis met de vier harten, dat ook nu nog in de Kerk van de Verzoening staat) en de Icoon van de Vriendschap. Geert begeleidde de gezangen op het orgel. Tijdens het gebed in stilte werd duidelijk hoe mooi een stiltemoment in onze kapel kan zijn. Met haast geen verkeersgeluiden die in de bossen van Rijmenam doordringen was de stilte intens en compleet. Een prachtig moment, geaccentueerd door de beperkte verlichting en de vele kaarsjes...

Wij waren heel blij weer een mooie groep vrijwilligers te mogen verwelkomen van zowel Bonheiden als Keerbergen. Er waren ook twee priesters (nog wel met dezelfde naam), rustgerechtigd maar allesbehalve op rust, die ons initiatief ten volle steunen - één ervan solliciteert zelfs voor de functie van taxi-chauffeur voor "onze" jongeren!

Het onderwerp van de vergadering was het vinden van gastgezinnen: hoe bewegen wij mensen ertoe hun huizen en harten open te stellen voor deze jongeren, volslagen vreemden voor hen en dat op een moment van het jaar waarop in de meeste gezinnen "cocooning" hoogtij viert?

Dat wij samen deze uitdaging willen aangaan bleek uit de vele suggesties en reacties, evenals het mooie vaststelling dat we voor 31 (!) jongeren al een warme ontvangst kunnen garanderen.

Meteen werd ook het voornemen op tafel gelegd om het niet te houden bij ons oorspronkelijke doelstelling van een vijftigtal jongeren. wij bekijken grondig de optie om dit aantal op te trekken tot 75, wie weet zelfs 100 jongeren.

Aan engagement en vertrouwen ontbreekt het ons voorbereidingsteam alvast niet. en dat is telkens weer een hartverwarmende vaststelling.

Wij wensen tot slot Machteld heel veel beterschap - zij moest na het gebed immers gauw het ziektebed weer opzoeken. Wij bidden voor een spoedig herstel!