vrijdag 29 augustus 2008
Brief uit Taizé aan onze Kapelgemeenschap
Zoals eerder reeds vermeld reisden 13 mensen uit onze gemeenschap in juli van dit jaar naar Taizé voor een week van ontmoetingen, gebed en bezinning. Deze week bleek niet alleen een ideale voorbereiding op onze weg naar Brussel, maar bovendien werd onze tijd op de Heuvel in innige verbondenheid beleefd met de kapelgemeenschap thuis. We hadden er veel tijd om te bidden, na te denken en te schrijven. Zo groeide het idee dat het goed zou zijn om een "momentopname" van onze ervaringen en beleving in Taizé op papier te zetten in een open brief, gericht aan onze gemeenschap. Deze brief, een lappendeken van ervaringen, reflecties en anecdotes, werd tijdens de zomer afgewerkt en wordt tijdens de viering van 30 augustus in de Heilige Geestkapel voorgesteld.
maandag 11 augustus 2008
En we hebben een bus!
Het heeft wat tijd gevergd, maar de kogel is door de kapel: we gaan in zee met busfirm Sam Tours uit Boortmeerbeek. Hiernaast vind je (met dank aan de firma) een foto van de bus die van 29 december tot 2 januari het vervoer van "onze" jongeren van en naar de Heizel zal verzorgen.
7 augustus - een eerste vergadering.
We hadden uiteraard reeds voor onze Taizé-reis de koppen bij elkaar gestoken omtrent dit initiatief, maar op 7 augustus hadden we voor het eerst in onze kapel een werkvergadering met een brede kern van vrijwilligers, stuk voor stuk mensen met hart en handen voor ons project.
Wij waren zeer verheugd op deze vergadering niet alleen vele bekende gezichten uit onze eigen gemeenschap te zien, maar tevens een ruime delegatie uit de Sint-Michielsparochie te Keerbergen. Ook vanuit Sint-Ludwina (Bonheiden) en Sint-Martinus (Rijmenam) kwamen berichten van steun.
Tijdens deze bijzonder constructieve vergadering mochten wij ervaren hoe de Geest werkzaam is doorheen mensen van goede wil. Het is eigenaardig en geruststellend tegelijk om telkens weer vast te stellen dat wanneer het "Taizé" betreft, er blijkbaar iets meer kan - er blijkbaar Iemand aanwezig is.
Allerlei praktische vragen en concrete voorstellen passeerden de revue: van de organisatie van het busvervoer tot de sponsering van het landenfeest op 31 december.
Wij besloten de vergadering dan ook in grote dankbaarheid voor alle aanwezigen en met een afspraak om samen te werken naar de ontmoeting met Taizé in onze kapel op 27 september.
Dank aan An, Ingrid, Boudewijn, Liliane, Cindy, Mark, Gust, Rik, Jos, Wouter, Gisela en Greet. Tot binnenkort!
Wij waren zeer verheugd op deze vergadering niet alleen vele bekende gezichten uit onze eigen gemeenschap te zien, maar tevens een ruime delegatie uit de Sint-Michielsparochie te Keerbergen. Ook vanuit Sint-Ludwina (Bonheiden) en Sint-Martinus (Rijmenam) kwamen berichten van steun.
Tijdens deze bijzonder constructieve vergadering mochten wij ervaren hoe de Geest werkzaam is doorheen mensen van goede wil. Het is eigenaardig en geruststellend tegelijk om telkens weer vast te stellen dat wanneer het "Taizé" betreft, er blijkbaar iets meer kan - er blijkbaar Iemand aanwezig is.
Allerlei praktische vragen en concrete voorstellen passeerden de revue: van de organisatie van het busvervoer tot de sponsering van het landenfeest op 31 december.
Wij besloten de vergadering dan ook in grote dankbaarheid voor alle aanwezigen en met een afspraak om samen te werken naar de ontmoeting met Taizé in onze kapel op 27 september.
Dank aan An, Ingrid, Boudewijn, Liliane, Cindy, Mark, Gust, Rik, Jos, Wouter, Gisela en Greet. Tot binnenkort!
De reis begon in Taizé
Van 13 juli tot 20 juli bezochten 13 leden van onze kapelgemeenschap de heuvel van Taizé. Tijdens deze boeiende week van bidden, delen, stilte en lachen (en niet te vergeten: zowat alles leren eten met een lepel), hadden wij tevens een fijn onderhoud met broeder Xavier, een Brugse broeder die reeds 19 jaar op de heuvel woont en wiens mooie zangstem op menig Taizé CD is terug te vinden. Met broeder Xavier bespraken we een aantal concrete vragen van onze gemeenschap omtrent de praktische organisatie voor Taizé-Brussel en legden we de basis voor een ontmoeting in onze kapel op 27 september.
De week zelf gaf ieder van ons de vrijheid om zijn of haar eigen weg te zoeken in Taizé, een vrijheid die er ons niet van weerhield elkaar bij de maaltijden en wandelingen regelmatig op te zoeken en in verbondenheid te leven met iedereen op de heuvel. Wij voelden ons ook bijzonder verbonden met onze kapelgemeenschap thuis, die ons in gebed zeer nabij was.
Verbondenheid mochten wij ook ervaren met de groep jongeren en ouderen die Eric Haelvoet zoals ieder jaar vanuit België naar Taizé begeleidt. Dank ook aan Eric in het bijzonder voor het voorgaan tijdens de viering in de crypte op donderdagavond. Het was een heel speciaal moment.
Ervaringen en indrukken van onze onvergetelijke week bundelen we in een eigen "Brief uit Taizé" aan onze kapelgemeenschap - een werkje dat spoedig zal verschijnen.
De week zelf gaf ieder van ons de vrijheid om zijn of haar eigen weg te zoeken in Taizé, een vrijheid die er ons niet van weerhield elkaar bij de maaltijden en wandelingen regelmatig op te zoeken en in verbondenheid te leven met iedereen op de heuvel. Wij voelden ons ook bijzonder verbonden met onze kapelgemeenschap thuis, die ons in gebed zeer nabij was.
Verbondenheid mochten wij ook ervaren met de groep jongeren en ouderen die Eric Haelvoet zoals ieder jaar vanuit België naar Taizé begeleidt. Dank ook aan Eric in het bijzonder voor het voorgaan tijdens de viering in de crypte op donderdagavond. Het was een heel speciaal moment.
Ervaringen en indrukken van onze onvergetelijke week bundelen we in een eigen "Brief uit Taizé" aan onze kapelgemeenschap - een werkje dat spoedig zal verschijnen.
vrijdag 8 augustus 2008
Met mensen op weg
Goed verborgen achter een rij huizen langs de oude Peulisbaan in Rijmenam (zonder plan of aanwijzingen ben je er zo voorbij) ligt de Heilige Geestkapel. Gebouwd begin jaren zestig van de vorige eeuw, ten tijde van het Tweede Vaticaans Concilie (en dat kan geen toeval zijn). Gebouwd door priester Rik Van Hauwen en zijn studenten. Met een kloppend hart voor mensen, vorm gegeven door een uitgebreid vrijwilligersteam waar menig parochiepriester jaloers zou op kunnen zijn. Ook vandaag nog.
Onze kapelgemeenschap in Rijmenam is misschien niet zo groot, maar heeft wel een heel groot hart.
Daarom hoeft het ook niet te verbazen dat je hier mensen aantreft die eerder "ja" zullen zeggen dan "misschien", of "ik weet het niet", of doodgewoon "neen".
Daarom was het misschien helemaal niet zo verwonderlijk dat, wanneer de geloofsgemeenschappen van dit land de Broedergemeenschap van Taizé naar Brussel uitnodigden voor een nieuwe etappe in de Pelgrimage van vertrouwen op Aarde, hier, in de bossen van Rijmenam, het idee groeide om mee op pad te gaan.
Met mensen die "ja" zeggen gaan we deze weg naar december toe. Onze doelstelling is concreet: een groep van minstens 50 jongeren uit heel Europa verwelkomen als gastgemeenschap. Hen ont-moeten en met hen in dialoog treden. Met hen delen en met hen bidden.
De uitdagingen en praktische vraagstukken zijn legio, maar de goede wil overheerst. Samen met onze vrienden uit Keerbergen, Rijmenam, Bonheiden en Peulis hebben we de eerste stappen reeds gezet. Samen staan we sterk en maken we er iets moois van.
Wij zijn dankbaar om ook in deze tijd nog zovele mensen te vinden die "ja" zeggen...
Onze kapelgemeenschap in Rijmenam is misschien niet zo groot, maar heeft wel een heel groot hart.
Daarom hoeft het ook niet te verbazen dat je hier mensen aantreft die eerder "ja" zullen zeggen dan "misschien", of "ik weet het niet", of doodgewoon "neen".
Daarom was het misschien helemaal niet zo verwonderlijk dat, wanneer de geloofsgemeenschappen van dit land de Broedergemeenschap van Taizé naar Brussel uitnodigden voor een nieuwe etappe in de Pelgrimage van vertrouwen op Aarde, hier, in de bossen van Rijmenam, het idee groeide om mee op pad te gaan.
Met mensen die "ja" zeggen gaan we deze weg naar december toe. Onze doelstelling is concreet: een groep van minstens 50 jongeren uit heel Europa verwelkomen als gastgemeenschap. Hen ont-moeten en met hen in dialoog treden. Met hen delen en met hen bidden.
De uitdagingen en praktische vraagstukken zijn legio, maar de goede wil overheerst. Samen met onze vrienden uit Keerbergen, Rijmenam, Bonheiden en Peulis hebben we de eerste stappen reeds gezet. Samen staan we sterk en maken we er iets moois van.
Wij zijn dankbaar om ook in deze tijd nog zovele mensen te vinden die "ja" zeggen...
Geloven vandaag
Het is zeker niet evident in het Vlaanderen van vandaag voor je geloof uit te komen. Zeker als jongere. Je wordt al gauw vreemd of zelfs meewarig bekeken: "geloof jij nog?"
Geloven wordt geassocieerd met saaie godsdienstlessen, gestorven pastoors en leeggelopen kerken. Er zijn toch wel andere, interessantere dingen om je mee bezig te houden, niet?
En wat geloof je dan? Dat er "iets" is, ok - maar toch zeker geen persoonlijke God zeker - een oude man met de baard van de kerstman die zit op een wolk in de hemel en rijstpap eet met een gouden lepeltje? This is the twenty-first century, brother!
En toch... nooit is de honger naar zingeving zo groot geweest. Nooit zijn generaties jongeren zozeer op zoek gegaan naar antwoorden in hun leven - antwoorden die de media niet kunnen geven in het journaal van acht of in de laatste reality soap.
Wie ben ik? Wat doe ik hier? Waarom ben ik? Waarom is er zoveel lijden in de wereld? Kan ik daar iets aan doen? Welke verantwoordelijkheid hebben wij voor onze planeet?
Is er Iemand die van mij houdt?
Diep in mij, misschien ook in jou, en in zovele anderen, ligt de kiem van een verwachting. Een zweem misschien van een vermoeden. iets ongrijpbaars, iets ondefinieerbaars, iets frustrerend soms, iets warm en vreugdevol tegelijk.
Zou het kunnen dat het eenvoudige verlangen te geloven al genoeg is om, wars van alle conventies van onze moderne maatschappij, een Liefde te ontvangen die ons geheel omvat?
Vragen die je nog nooit op die wijze hebt gehoord of beleefd... niet in de oude catechismus van opa, ook niet in die saaie lessen op school, zeker niet op je radio, op TV of voor je PC.
Er is een kentering op komst in deze wereld. Er hangt iets nieuws in de lucht. Iets anders. Misschien iets dieper...
Geloof jij nog? Neen, vriend, ik geloof AL.
Het avontuur begint vandaag.
Geloven wordt geassocieerd met saaie godsdienstlessen, gestorven pastoors en leeggelopen kerken. Er zijn toch wel andere, interessantere dingen om je mee bezig te houden, niet?
En wat geloof je dan? Dat er "iets" is, ok - maar toch zeker geen persoonlijke God zeker - een oude man met de baard van de kerstman die zit op een wolk in de hemel en rijstpap eet met een gouden lepeltje? This is the twenty-first century, brother!
En toch... nooit is de honger naar zingeving zo groot geweest. Nooit zijn generaties jongeren zozeer op zoek gegaan naar antwoorden in hun leven - antwoorden die de media niet kunnen geven in het journaal van acht of in de laatste reality soap.
Wie ben ik? Wat doe ik hier? Waarom ben ik? Waarom is er zoveel lijden in de wereld? Kan ik daar iets aan doen? Welke verantwoordelijkheid hebben wij voor onze planeet?
Is er Iemand die van mij houdt?
Diep in mij, misschien ook in jou, en in zovele anderen, ligt de kiem van een verwachting. Een zweem misschien van een vermoeden. iets ongrijpbaars, iets ondefinieerbaars, iets frustrerend soms, iets warm en vreugdevol tegelijk.
Zou het kunnen dat het eenvoudige verlangen te geloven al genoeg is om, wars van alle conventies van onze moderne maatschappij, een Liefde te ontvangen die ons geheel omvat?
Vragen die je nog nooit op die wijze hebt gehoord of beleefd... niet in de oude catechismus van opa, ook niet in die saaie lessen op school, zeker niet op je radio, op TV of voor je PC.
Er is een kentering op komst in deze wereld. Er hangt iets nieuws in de lucht. Iets anders. Misschien iets dieper...
Geloof jij nog? Neen, vriend, ik geloof AL.
Het avontuur begint vandaag.
Abonneren op:
Posts (Atom)
