Terugblik 2: het onthaal

Het was wel even schrikken toen om 10:00 's ochtends reeds mijn telefoon rinkelde: 13 verkleumde Italianen die reeds omstreeks 8:00 in hun twee minibusjes door Bonheiden reden (vruchteloos op zoek naar een open café) waren bij de Kapel aangekomen. Zij waren om 15:00 zondagmiddag uit Turijn vertrokken en hadden de hele nacht doorgereden om als eerste het onthaalcentrum te Brussel aan te doen in de vroege ochtend. In Brussel besloot men ze dan ook zo snel mogelijk door te sturen naar hun lokale onthaalpunt (onze Kapel dus) - daar de bus pas om 12:00 de Heizel zou verlaten richting Rijmenam en daar de Italianen toch over eigen vervoer beschikten, besloten ze dus om reeds bij het krieken van de dag naar ons dorp te rijden... onbewust van het feit dat wij hen nog helemaal niet verwachtten en we pas vanaf 11:00 aan de slag planden te gaan in de kapel om het onthaal van de bus om 12:30 voor te bereiden!

Toen ik de telefoon neerlegde vertrok ik dan ook spoorslags naar de kapel, waar ik hartelijk begroet werd door de dertien vermoeide en verkleumde jongeren. Ondanks het minsverstand en het lange wachten waren zij blij en uitgelaten - het zou de eerste van vele hartelijke ontmoetingen worden. Toen Gust (inmiddels ook onderweg) al vijf minuten later met de sleutel van de kapel aankwam, konden we deze jongeren een warme kop choco en een suikerwafel aanbieden, terwijl de vrijwilligers begonnen toe te stromen voor het onthaal, inclusief zeven chiroleden van Chiro Aksent Bonheiden die in de grote groene tent naast de Kapel (zondag opgezet door hun zustervereniging van Putsesteenweg) op gasbranders warme chocomelk klaarmaakten.

Later in de voormiddag bereikte ook een Pools koppel op eigen krachten de kapel. Toen omstreeks 12:00 Christa meldde dat de bus nagenoeg compleet was (op twee gasten na), vertrok de bus aan de Heizel. Geert vertrok tegelijk met de wagen naar Brussel om de twee laatkomers op te pikken - gelukkig meldden deze zich kort na het vertrek van de bus op de juiste plek aan de Heizel aan.

Rik Van den Bosch en Modest Allewaters tooiden inmiddels de kapel in internationale kleurenpracht: de Italiaanse, Europese, Nederlandse, Poolse en Sloveense vlaggen (de laatste nog vakkundig ineengeknutseld obv de Russische vlag en het Sloveense wapenschild) werden vakkundig bevestigd aan de buitenwand van de weekkapel.

Inmiddels waren de meeste gastgezinnen ook aangekomen, zodat er een gezellige drukte was aan de Kapel toen de bus om 12:45 aan de Peulisbaan halt hield. Het werd een meer dan warm welkom, ondanks de vriestemperaturen.

Binnen verwelkomde ik de jongeren in het Engels en ook een beetje in hun eigen taal. Het mooiste welkomstwoord kwam echter van Rik Van Hauwe, die zowel de jongeren als het voorbereidingsteam en de gastgezinnen proficiat wenste met deze Ontmoeting en meteen wees op het thema van Vertrouwen en het feit dat wij God zoeken... maar God ook op zoek is naar ons.

Daarna werden de jongeren door Cindy ontvangen (animatoren), gevolgd door de indeling voor de gespreksgroepjes (Gust & Machteld) en - last but not least - de gastgezinnen (Xenia en dochter Rebekka). Via een vernuftig systeem van oranje handjes met nummers vonden de jongeren vrij makkelijk hun gastgezin, waarna ze moe maar zichtbaar tevreden naar een eerste rustmoment vertrokken... om om 16:30 alweer paraat te staan om met de bus richting Heizel te vertrekken!

Ondanks de nogal abrupte start en de evidente drukte die dergelijk onthaal met zich meebrengt, was ik sterk onder de indruk van de wijze waarop iedereen samenwerkte - het was net alsof we dat al vele keren hadden gedaan. Ook de warme woorden van Rik en het uitbundige eerste ocntact met onze jonge gasten (ondanks de lange reis en bijbehorende vermoeidheid) stemden tot grote dankbaarheid en tevredenheid toen we om 16:30 met ons team even samenzaten om te bekomen en te vergaderen over het verdere verloop van de dag.